پشتیبانی از برنامه‌نویسی شیءگرا در C++ تاثیر بسیار زیادی بر ساختار و قابلیت‌های برنامه‌ها دارد. در زیر تاثیرات مهم این نوع برنامه‌نویسی بر ساختار و قابلیت‌های برنامه‌ها آورده شده است:

1. انتزاع: برنامه‌نویسی شیءگرا به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد که اجزای مختلف برنامه را به صورت انتزاعی مدل کنند. این به برنامه نویسان کمک می‌کند تا اجزای مختلف برنامه را به صورت جداگانه و مستقل از یکدیگر پیاده‌سازی کنند و تغییرات در یک قسمت از برنامه تاثیر کمتری بر سایر قسمت‌ها داشته باشد.

2. ارث‌بری: از طریق ارث‌بری، برنامه نویسان می‌توانند از ویژگی‌ها و رفتارهای موجود در یک کلاس به صورت مترادف استفاده کنند و از آن‌ها برای پیاده‌سازی کلاس‌های جدید استفاده کنند. این ویژگی به برنامه نویسان کمک می‌کند تا کدهای تکراری را کاهش دهند و قابلیت‌های مشترک بین کلاس‌ها را بهبود بخشند.

3. پلی‌مورفیسم: پلی‌مورفیسم به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد که از یک رابطه یکسان برای اجزای مختلف برنامه استفاده کنند. این ویژگی به برنامه نویسان کمک می‌کند تا کد ماژولار و قابل استفاده مجددی ایجاد کنند و تغییرات در برنامه را به راحتی اعمال کنند.

به طور کلی، پشتیبانی از برنامه‌نویسی شیءگرا در C++ باعث می‌شود که برنامه‌نویسان بتوانند برنامه‌های پیچیده‌تر و ساختارمندتری را توسعه دهند، کدهای تکراری را کاهش دهند و قابلیت‌های مشترک بین اجزای مختلف برنامه را بهبود بخشند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که برنامه‌نویسان بتوانند برنامه‌هایی با کیفیت بالا و قابلیت تغییر و توسعه مناسب را ایجاد کنند.