وقتی یک تابع در C++ با استفاده از کلمه کلیدی virtual تعریف شده و به صورت خالصه (pure) با استفاده از = 0 پس از آن مشخص شود، به عنوان یک تابع خالصه یا pure virtual تعریف می‌شود. این نوع توابع در کلاس‌های انتزاعی (abstract classes) استفاده می‌شوند و هدف از آنها ایجاد یک رابط برای کلاس‌های مشتق شده است.

هر کلاسی که حاوی حداقل یک تابع خالصه باشد، به عنوان یک کلاس انتزاعی شناخته می‌شود و نمی‌توان از آن یک شیء ایجاد کرد. بلکه باید از آن کلاس‌های مشتق شده‌ای ایجاد کرد که تمامی توابع خالصه را پیاده‌سازی کنند.

زمانی که یک کلاس انتزاعی حاوی توابع خالصه است، هر کلاس مشتق شده اجباری است که تمامی توابع خالصه را پیاده‌سازی کند. در غیر این صورت، کامپایلر خطای کامپایل می‌دهد و اجازه نمی‌دهد که کلاس مشتق شده ایجاد شود.

بنابراین، تابع خالصه یک روش برای ایجاد رابط‌های انتزاعی و اجبار کلاس‌های مشتق شده برای پیاده‌سازی آنها است. این امر باعث افزایش انعطاف‌پذیری و قابلیت توسعه کد می‌شود و از اشتباهات در طراحی و پیاده‌سازی جلوگیری می‌کند.