اشاره‌گرها به عنوان پارامترها در توابع C++ می‌توانند بسیار مفید باشند و به شما امکان می‌دهند تا به صورت مستقیم بر روی داده‌های یک متغیر یا شیء دسترسی پیدا کنید و آن‌ها را تغییر دهید. برای استفاده از اشاره‌گرها به عنوان پارامترها در توابع C++، می‌توانید به صورت زیر عمل کنید:

1. تعریف تابع با پارامتر اشاره‌گر:

   • برای تعریف یک تابع که یک پارامتر اشاره‌گر دارد، می‌توانید از نوع داده اشاره‌گر و عملیات دسترسی به داده‌ها با استفاده از عملیات dereference (*) استفاده کنید.
   • به عنوان مثال، تعریف یک تابع به نام changeValue که یک اشاره‌گر به int به عنوان پارامتر دارد، به صورت زیر خواهد بود:

   void changeValue(int* ptr) {
       *ptr = 10;
   }
   

2. استفاده از اشاره‌گر در تابع:

   • برای فراخوانی تابعی که پارامتر اشاره‌گر دارد، می‌توانید یک اشاره‌گر به متغیر مورد نظر ارسال کنید.
   • به عنوان مثال، فراخوانی تابع changeValue بر روی یک متغیر int به نام num به صورت زیر انجام می‌شود:

   int num = 5;
   changeValue(&num);
   

   در این حالت، مقدار متغیر num به عدد 10 تغییر خواهد کرد.

استفاده از اشاره‌گرها به عنوان پارامترها در توابع C++ به شما امکان می‌دهد تا به صورت مستقیم بر روی داده‌های یک متغیر یا شیء دسترسی پیدا کنید و آن‌ها را تغییر دهید، که این امر می‌تواند بسیار مفید و کارآمد باشد، به خصوص در مواردی که نیاز به انتقال و تغییر داده‌ها بین توابع دارید.